Wystawa: Twarzą w twarz
Malarstwo Wita Bogusławskiego inspirację czerpie z natury, z jej nieożywionych fragmentów. Artysta wciągnął do swojego symbolicznego repertuaru form kamienne struktury skał, rodem z amerykańskich parków narodowych i kanionu Colorado, choć sam przyznaje się przede wszystkim do poszukiwań w rejonie Gór Stołowych a nie Skalistych. Nadaje im ciepłą, niemal ognistą i mocno niepokojącą kolorystykę czerwonych ugrów i palonej sieny. Niektórzy z jego kamiennych bohaterów w bardziej dosłowny sposób obdarzeni zostali oczami i ustami, ludzkimi rysami twarzy, traktowanymi jako prefiguracje ludzi pierwotnych, ich najprostszych instynktów i emocji.
Bogusławski ma temperament rzeźbiarza. Mimo że wypowiada się na płaskim kawałku płótno, to jego przedstawienia są bardzo przestrzenne, podkreślające bryłę i konstrukcję wyobrażanych obiektów. Niektóre z nich bardziej niż z rzeźbą, kojarzą się ze współczesnymi tkaninami, rozciągniętymi luźno w przestrzeni.
W malarstwie Bogusławskiego dominuje pozytywne przesłanie. Mimo drapieżnych, niemal brutalnie nachodzących na siebie mas skalnych, zawsze znajduje się miedzy nimi prześwit błękitnego nieba, okno na słońce prowadzące widza ku pozytywnym myślom.
